KlasseKeepers kanjer

‘De Koning’ van SV Laren bekroont debuutjaar met KlasseKeepers Kanjer

Foto: Maarten Omvlee

De regen komt in Amsterdam op dinsdag 29 mei met flitsen en donderslagen loodrecht uit de lucht. Op Sportpark Middenmeer van Real Sranang speelt kampioen SV Laren de laatste wedstrijd van het seizoen. Vier toeschouwers zoeken hun heil in de kantine. Ogenschijnlijk staat er niks op het spel in het duel tussen de koploper en de hekkensluiter van de Zaterdag Vierde Klasse E, District West 1. Toch is één van de spelers bijzonder blij dat de scheidsrechter zich, ook al kent de arbiter het verhaal over de zoon van Jan Jongbloed, niets aantrekt van het onweer. Het inhaalduel gaat ondanks waarschuwingen van beide teams door. Het is een gevaarlijke opsteker voor Ingmar van Rosmalen. De doelman van SV Laren weet sinds anderhalve week, op aangeven van KlasseKeepers, dat hij de minst gepasseerde amateurkeeper van Nederland kan worden. Ongeacht het eindresultaat mag de keepende meubelmaker hooguit één keer vissen om Melvin Kruijthof van NSVV Numansdorp, de kampioen van de Zaterdag Derde Klasse D, District West 2, voor te blijven. Ingmar wil kost wat kost voorkomen dat iemand hem de stoelpoten onder z’n kont vandaan zaagt.

SV Laren speelt met een gelegenheidsteam op het kunstgras in de schaduw van de Jaap Eden IJsbaan. Geen geruststellend gevoel voor ‘De Desperadoliefhebber van de Derde Helft’. Er ontbreken zes basisspelers. Waaronder de betrouwbare vleugelverdedigers Rutger Nordemann en Thomas Roest. Toch komt de gehavende succesformatie van Fred Roest, ze zijn al bijna drie weken kampioen, op een vroege voorsprong. Er is dus, behalve veel vocht, geen vuiltje aan de lucht voor Van Rosmalen. Totdat de lange doelman wordt verrast door een schot van dichtbij. Leunend op rechts slaat de bal links tegen de touwen. De 1-1 ruststand noopt de Ajax-fan om à la Onana zijn elftal nog eenmaal op scherp te zetten. Er mag géén tegentreffer meer bijkomen. In de tweede helft steunen de Zwartwitten gemotiveerd hun keeper. Ze zetten de thuisploeg vroeg vast. Toch leveren counters van de Groenwitten gevaar op voor het doel van de maker van zwevende planken bij meubelmakerij Wiggerts in Eemnes. De Real-spelers trotseren, ook al zijn ze gemiddeld tien jaar ouder, voor hun tweede gelijke spel van het seizoen, de donder en bliksem van Donar alsof ze nog kunnen promoveren. In een tweede bedrijf waarin het blijft gieten, regent het geen doelpunten. Ook niet in de onverwachte tien minuten extra tijd. Na het laatste fluitsignaal, het blijft 1-1, is Ingmar zichtbaar opgelucht. Ingetogen geniet ‘De Koning’ van SV Laren, zijn dagelijks terugkerende geuzennaam heeft hij zichzelf toegeëigend na een gewonnen partij FIFA, van het slotakkoord van zijn beste seizoen ooit. Te bescheiden viert hij na z’n eerste jaar in de hoofdmacht, z’n eerste kampioenschap bij de senioren en de titel ‘Minst gepasseerde Amateurdoelman van Nederland’. Trots dat de teller in twintig wedstrijden op elf tegengoals is blijven staan. Blij met de bijbehorende Klassekeepers-Kanjer.

INGMAR VAN ROSMALEN

DE ELFDE TEGENTREFFER ZORGT VOOR EEN SPANNEND SLOT VAN HET SEIZOEN.

De voorgaande twee KlasseKeepers-Kanjers waren al buitengewoon, maar deze keer is Ingmar van Rosmalen als derde een baas boven baas. In 2016 ging de titel naar Helmond. Naar Jaap Janssen, de broer van FC Utrecht-captain Willem Janssen: RKSV MULO – 6 tegengoals. Vorig jaar viel Gorinchem in de prijzen met Lex Kramers: VV Woudrichem – 6 tegengoals. Dat de vierentwintigjarige Laren-goalie elf keer de gang naar het net moest maken, doet niets af aan zijn nog iets specialere prestatie. Het duurt even voordat de koel knikkende Larenaar zijn onderhuidse euforie de vrije loop laat: “Ik speel al sinds de kabouters bij wat nu SV Laren’99 is. Eerst bij LFC (Larensche Football Club KK) aan de Postillonstraat en nu bij SV Laren’99. LFC fuseerde in 1999 met LVV (Larense Voetbal Vereniging KK) tot SV Laren’99. Vanaf die tijd speel ik op Sportpark Laarder Engh aan het Schuilkerkpad. Ik ben als F-je gaan keepen, omdat ik niet zo goed kon voetballen en een kop groter was dan de rest. Nog nooit speelde ik in het eerste elftal. Na de A-junioren heb ik drie seizoenen met plezier in het tweede gespeeld. Dat vond ik prima. Stappen op zaterdag is ook leuk en mijn vader was twee jaar leider van het tweede waarin ik ook nog eens samen speelde met mijn twee jaar jongere broer Jorn. Ik voelde geen kriebels om voor het eerste te gaan. Dat veranderde aan het begin van dit seizoen toen onze club van de Zondag Derde Klasse overstapte naar de Vierde Klasse op zaterdag. Daar kwam ook nog eens bij dat Fred Roest, mijn oude trainer bij Laren-A1, het eerste elftal trainde. Toen heb ik alles op alles gezet om eerste keeper te worden. Dat dit is gelukt en dan meteen uitmondt in prachtige prijzen, is natuurlijk geweldig.”

INGMAR VAN ROSMALEN

SLECHTS ELF BALLEN TEGEN. DAT IS DE NIEUWE EERSTE KEEPER NOG NOOIT OVERKOMEN.

Niemand had op voorhand verwacht dat de Oblak-bewonderaar z’n tegenstrever Jaimy Out, de zoon van Ingmars keeperstrainer in de jeugd, de baas zou blijven. Een paar jaar geleden was Ingmar met 112 kilo nog veel te zwaar om indruk te maken. Hedendaags past z’n gewicht van 87 kilo beregoed bij zijn 1 meter 90 lange postuur. De oud student van de Amsterdamse vestiging van het Hout- en Meubileringscollege heeft door te lijnen, uitgerekend na een breuk in zijn hand, een verrassende toekomst als doelman behendig in elkaar getimmerd. De Ajax-fan speelde ondanks de overmacht van SV Laren’99 een formidabel seizoen. Als het erop aankwam, stond hij er. Zo ook op 12 mei in de kampioenswedstrijd thuis tegen nummer twee FC Weesp. De 7-0 winst doet vermoeden dat Ingmar zich tijdens die wedstrijd met gemak had kunnen inschrijven bij het UWV. Toch had de Laarder Engh-club hem voorafgaande aan het prijsschieten, bij de brilstand, hard nodig met een katachtige redding in de linker kruising. Chris Bogaers is daar op de website van SV Laren duidelijk over: “Onder het toeziend oog van wethouder Stam, de KNVB, veel (oud)leden begon de wedstrijd enigszins nerveus, en moest de relevatie van het seizoen, doelman Ingmar Rosmalen, handelend optreden om een achterstand te voorkomen. Eenmaal bijgekomen van deze schrik herpakte Laren zich en kregen diverse kansen.” ‘De Revelatie van het Seizoen’ had volgens de Laren-correspondent een week eerder ook al zijn steentje bijgedragen: “Door prima optreden van doelman Ingmar van Rosmalen kwam het niet tot een doelpunt voor de gasten.” In de tweede ronde van de Districtsbeker stuitte Eersteklasser Zwaluwen’30 uit Hoorn volgens het verslag daarvan ook op een onverzettelijk Van Rosmalen: “Na 25 minuten echter was er een domper toen de Zwaluwen-spits uit een corner tegendraads en via de grond de prima keepende Ingmar van Rosmalen wist te passeren.” De nummer één van Fred Roest stelde SV Laren in dat duel in staat om in de vierenvijftigste minuten verrassend langszij te komen, alvorens Zwaluwen’30 alsnog met 1-3 de volgende ronde haalde.

INGMAR VAN ROSMALEN

MET DE KLASSEKEEPERS-KANJER VOOR HET CLUBHUIS VAN SV LAREN’99.

Voor de keeper die in de jeugd te nuchter was om een uitgesproken idool te hebben, was er het afgelopen successeizoen nog een doorbraak. “Ik hield zelden tot nooit de nul tot nu toe. Daar was ik vaak te nonchalant voor. Dit seizoen hield ik in twintig wedstrijden twaalf maal mijn doel schoon. Dat was kicken. Vooral de clean sheets in de beladen derby’s tegen BVV’31 uit Blaricum (uit 0-3, thuis 5-0 KK) en die tegen titelconcurrent FC Weesp (uit 0-1, thuis 7-0 KK) sprongen eruit, omdat ik ze niet cadeau kreeg.” Natuurlijk beseft de minst gepasseerde amateurkeeper van ons land dat hij die prestatie niet alleen heeft gerealiseerd. “De verdediging stond als een huis. Aan Rutger Nordemann (rechtsback KK ), Thomas Roest (linksback KK), Marcus Morsink (rechts centraal KK) en Wouter Boogers (links centraal KK) heb ik veel gehad. En ik ben trainer Fred Roest dankbaar dat hij het in mij zag zitten.” De trotse vriend van Jong Hilversum hockeyster Jolijn haast zich om zijn dankwoord te vervolledigen: “Van Peter Out heb ik in de jeugd de basistechniek van het keepen geleerd. Daardoor kreeg ik meer houvast en plezier in het keepen. De keeperstrainers van het eerste en het tweede, Hans Kaarsgaren en Mark Vos, hebben de laatste drie jaar accenten gezet waardoor ik zowel fysiek als mentaal beter ben geworden. Vroeger liet ik na een fout te gauw en te lang mijn koppie hangen. Daar heb ik nu veel minder last van.”

INGMAR VAN ROSMALEN

LACHEND IN DE STROMENDE REGEN UIT BIJ REAL SRANANG NA MAAR ÉÉN TEGENGOAL.

Ingmar kijkt voor het eerst na twintig speeljaren bij dezelfde club in Laren serieus uit naar de volgende competitieronde. “Dit seizoen waren er teveel wedstrijden waarin ik negentig minuten lang geconcentreerd moest blijven voor slechts één moeilijke bal. In de Derde Klasse wordt de tegenstand natuurlijk groter. Dat vind ik een mooie uitdaging, want ik wil mijn plaats vasthouden. Dat wordt best spannend, omdat Fred Roest na vijf achtereenvolgende seizoenen bij het eerste stopt en wordt opgevolgd door Roberto Tessaro. De nieuwe trainer die niemand bij ons kent.” ‘De Koning’ die zich de koning te rijk voelt met de KlasseKeepers-Kanjer 2018, beseft dat hij aan de bak moet in 2018-2019: “Ik ben altijd een lijnkeeper geweest met goede reflexen. Het uitkomen gaat steeds beter, maar daarin moet ik nog groeien en vooral brutaler worden. Gelukkig heb ik daarvoor mijn lengte mee. Ook het meevoetballen kan beter. Niet voor niets ben ik een fan van Jan Oblak. Die blijft ook vaak op de lijn staan vertrouwend op z’n reflexen. Ik ben niet zo’n druktemaker buiten de lijnen, eerder een kat-uit-de-boom-kijker. Desondanks moet ik in het veld leren de knop om te zetten. Dus luider coachen en harder roepen als ik uitkom. Met dit mooie seizoen als aanknopingspunt heb ik er vertrouwen in dat ik net als het afgelopen jaar progressie ga boeken.”

INGMAR VAN ROSMALEN

INGMAR VAN ROSMALEN. FOTO’S: MAARTEN OMVLEE

Tot slot kan KlasseKeepers het niet laten om bij de penaltykiller van weleer, twee seizoenen geleden pakte de robuuste rechtspoot bij in het tweede team van Laren’99 zes van de zeven pingels, te vragen naar de meest memorabele anekdote uit zijn keepersverleden. “Als C-junior stopte ik ook een keer een strafschop. Een medespeler raakte zo enthousiast dat hij de terugspringende bal in z’n handen pakte en teruggaf aan mij. De penalty die daardoor volgde ging er toen wel in.”

Naar boven

SALE !