Wordt het een ijsschots of een winterslaap voor de ‘Jouster Beer’?

Delen

Tweeten

Delen

Delen

Email

Reacties

André Zeldenthuis uit Joure hangt helaas eerder dan z’n voormalige buurjongen Jelle ten Rouwelaar zijn wedstrijdhandschoenen aan de wilgen. Als onomstreden nummer één van Zaterdag Tweedeklasser SC Joure op tweeëndertigjarige leeftijd. Bekend geworden buur Jelle verlaat halverwege 2016, als vijfendertigplusser, bij NAC Breda z’n plek onder de lat. Zeldenthuis kan fysiek en mentaal ook makkelijk nog drie jaar mee. De dropkickspecialist neemt door te stoppen, net als het Friese NAC-icoon, geheid geen afscheid van het keepen. Ten Rouwelaar is in hartje Brabant keeperstrainer geworden. Zeldenthuis volgt dat voorbeeld. In 2018-2019 neemt de oud Joure-clubkeeper bij VV Nijland, een Zaterdag Tweedeklasser uit Nijland, vlakbij Sneek, de selectiekeepers onder handen. De accountmanager traint deze zomer neef Andries Noppert: de Jouster-keeper van Foggia. Door het doel te verlaten, maakt de Riwal employé tijd vrij voor z’n jonge gezin en z’n Triumph motor. Het is geen garantie dat het keepersbloed niet gaat kriebelen.

Wie André Zeldenthuis heeft zien keepen – 1 meter 86, 78 kilo – denkt eerder aan Hans van Breukelen dan aan Piet Schrijvers. Toch luidt de bijnaam van de gestopte goalie met de atletische stijl ‘Beer’. Deze betiteling die dus haaks staat op postuur en performance stamt uit een ver verleden: “Overgrootvader Andries was erg sterk. Hij werd daarom ‘Beer’ genoemd. Vervolgens werd iedereen in onze familie ‘Beer’ genoemd. Wij waren ‘De Beertjes’. Ik heet officieel geen André maar Andries, net als Andries Noppert. Wij zijn allebei naar mijn pake en ‘oerpake’ vernoemd.” De overlevering verwatert eind vorige eeuw. Zodat de voormalige rechtsvoor van SC Joure E4 en D1, hij duikt in C1 definitief het doel in, in 2007-2008 voor het eerst de aloude familieaanduiding krijgt toebedeeld. “Ik was bij SC Joure net doorgebroken van Zaterdag-1 naar Zondag-1 toen onze leider, Lammert de Groot, mij toeriep: ‘Jij rot beer’. Vanaf dat moment noemt iedereen mij ‘Beer’.”

In tweeëntwintig seizoenen, negen bij de jeugd, dertien als senior, beleeft de ‘Jouster Beer’ memorabele momenten. Slechts één speeljaar verlaat de vroegere leerling van basisschool ‘Luyts Luchtenveld’ het vertrouwde Jouster sportpark De Hege Simmerdyk. Eens een Joure-speler altijd een Joure-speler, gaat in 2014-2015 niet op. Met Harkemase Boys pakt ‘Andries’ op 15 mei 2015 de beker van de KNVB District Noord. Voor zo’n 4000 supporters wordt VV Staphorst met 4-3 verslagen. Een genietende Zeldenthuis zorgt er met een cruciale redding voor dat bij een 1-2 achterstand de Harkiten het duel om kunnen draaien: “Het was heerlijk om voor zoveel publiek te spelen.” Het is een prachtig vervolg op de sterk gekeepte halve finale van 29 april dat jaar. Waarin ‘De Boys’ eenvoudig met 3-1 lijken te gaan winnen van ACV. De ‘Simmerdykse Sluitpost’ moet zich echter meermaals succesvol moet strekken om als ‘Man of the Match’ de 2-2 te voorkomen. Zo krijgt zijn eenmalige uitstap een bijzondere bekroning. Nadat de zoon van natuurliefhebber Rein door een knieblessure in de voorbereiding, de eerste en enige kwetsuur in z’n loopbaan notabene, met een uitstekende Erick Jansema als concurrent, in de competitie geen speelminuut weet te pakken. De ooit zo talentvolle keeper die in 2005, bij zijn overgang van SC Joure A1 naar SC Joure Zaterdag-1, een aanbieding van Jong Cambuur afslaat vanwege zijn MBO studie Handel- en Ondernemerschap, kan bij Sportclub Joure terugkijken op de meeste hoogtepunten: “Het winnen van de beker met Joure C1 was mijn eerste grote prijs. Vanuit de A1 gelijk keepen in Zaterdag-1 was een bijzondere ervaring, net als de titel pakken met Zondag-1 (Eerste Klasse F 2007-2008 KK). Ik was reservekeeper achter Hessel Altenburg, maar leerde veel. Toen ik eerste keeper werd waren we dodelijk in de omschakeling. Met name als ik met verre trappen, liefst een dropkick, linksbuiten Joram Smits, onze Usain Bolt, kon wegsturen. Waarna Joram spits Tjisse Kerkstra vrij voor de keeper wist te zetten. Maar ook als jonge twintiger keepen in de Hoofdklasse (2008-2010 KK) was buitengewoon. Met wedstrijden tegen De Treffers, Babberich, het FC Lienden van Hans Kraaij, De Bataven, WKE en HSC’21 was een belevenis als je net komt kijken op dat niveau.” De bewonderaar van de uitstraling van VVV-keeper Lars Unnerstall heeft zelfs gekeept op de Jeugd Olympische Spelen van 2000 in Canada: “De gemeente De Friese Meren stuurde SC Joure C1 naar Hamilton, Ontario. We speelden tegen allemaal uitgebalanceerde landenteams. Dat was super. We kregen wel alle wedstrijden dik aan de kloten, maar toch!”

Net als bij Jelle ten Rouwelaar ligt het bij Andries Zeldenthuis als F-je niet voor de hand dat hij ooit keeper wordt. De jeugdmaatjes schieten de rolschaatsbaan en het schoolplein in Joure met behulp van een hand vol vrienden fanatiek aan flarden. Zonder dat de twee goalies in de dop ook maar één vinger uitsteken. Totdat FC Emmen Jelle oppikt. En Henk Zoetendal, de ex-prof van GVAV, SC Heerenveen en AZ’67 in André een keeper ziet: “Henk was mijn trainer in de D1 waar ik als rechtsbuiten speelde. Ik had een goeie trap en scoorde regelmatig, dus dacht er nooit aan om keeper te worden. Soms stond ik na wedstrijden met de D weleens voor de gein in het doel. Dat zag Zoetendal. Hij vond dat ik aanleg had om te keepen en is mij zaterdags gericht gaan trainen na elke wedstrijd. Hij heeft mij plezier in het keepen gegeven. Laten ervaren dat een zweefduik net zo lekker voelt als scoren. Zo werd ik klaargestoomd voor de positie van keeper in de C1 bij Joure. Waar clubman Arnold van der Wal trainer van was.” Van der Wal loopt als een rode draad door de keepersloopbaan van de vroegere idolaat van Santiago Cañizares heen. Afgelopen seizoen was de gewezen C1-trainer nadrukkelijk in Zeldenthuis’ omgeving aanwezig als teammanager van SC Joure Zaterdag-1. Arnold vindt het jammer dat de routinier stopt: “André was een talentvolle harde werker die er alles aan deed om beter te worden. Enorm leergierig. Zijn transitie van speler naar keeper pakte goed uit. Hij werd steeds beter en ging de strijd aan met z’n concurrenten. Die won hij op karakter vaak. Met z’n doorzettingsvermogen haalde hij de hoogste jeugdelftallen, Zaterdag-1 en Zondag-1. Hij kon makkelijk links en rechts zweven. Een atletische keeper met meevoetballende kwaliteiten vanwege z’n achtergrond als speler. Met een vorstelijke trap. André paste altijd goed op z’n lichaam. Daarom kan hij zeker nog een paar jaar mee op ons niveau. We zullen hem missen. Ik denk dat hij nog wel heimwee naar het keepen krijgt.”

Voordat de keeper in kwestie vertelt waarom hij een streep onder z’n loopbaan zet, wil de kilometervreter namens Riwal Hoogwerkers eerst even stilstaan bij de rol die Wieb Rodenhuis heeft gehad in zijn keepersleven: “Wieb was een ervaren trainer in de top van het amateurvoetbal in onze regio. Hij heeft mij volwassen gemaakt.” De oud trainer van Flevo Boys, Heerenveense Boys, Harkemase Boys, Be Qucik’28, Drachtster Boys, VVOG, Boso Sneek en SC Joure is aangenaam verrast met de opmerking van zijn voormalige pupil: “Grappig dat hij mij noemt. We spreken elkaar nog regelmatig, ondanks dat we bij Joure een aantal positieve confrontaties hebben gehad. We waren allebei heel duidelijk in onze uitlatingen. Dat was onze klik. André was spontaan en leergierig. Zeer uitdagend voor een trainer. Ik denk voor z’n baas nu ook. Soms dacht André dat ‘ie beter was dan ‘ie werkelijk was. Dan moest ik hem in het gareel houden. Zo nu en dan heb ik hem bij ’t oor moeten nemen.” In vijf seizoenen Sportclub Joure, verdeeld over twee perioden, heeft de oefenmeester uit Britsum Zeldenthuis zien uitgroeien tot een uitstekende amateurkeeper: “André was een aparte, maar op een goede manier. Niet gek, zoals ze van keepers zeggen. Hij heeft op z’n tanden moeten bijten om z’n doel, eerste keeper worden, te bereiken. Hij wist wat hij wilde en dat maakte hem sterk. In mijn eerste tijd bij Joure (2007-2009 KK) was hij tweede keeper achter een ongenaakbare Hessel Altenburg. We hebben André toen speelminuten gegeven, omdat hij potentie had. Toen ik bij SC Joure terugkeerde (2013-2016 KK) was hij uitgegroeid tot de absolute nummer één. Een allround, geroutineerde en slimme keeper. Zijn lef om het toch hogerop te proberen bij Harkemase Boys is leerzaam geweest. Hij heeft ook daar laten zien dat hij er stond als het moest. Kijk maar naar het bekersucces bij Harkema. André was de man van de reflex. Betrouwbaar met een beregoede trap. Iets teveel een lijnkeeper. Als hij met hoge ballen beter was geweest, had hij hoger kunnen komen. Doordat hij als jongeling de adviezen van mij en gelouterde medespelers goed oppakte, heeft er mede voor gezorgd dat hij uiteindelijk het beste uit zichzelf wist te halen.”

Dan is het moment gekomen om de Oblak-fan aan het woord te laten:“ Anton Elsinga, mijn keeperstrainer bij Harkemase Boys, zei drie jaar geleden dat je moet stoppen als je nog goed bent. Daarom ben ik nu gestopt. De geboorte van mijn dochter Dieke begin dit jaar heeft het stoppen vergemakkelijkt, maar de mening van Elsinga was doorslaggevend. Ik had bij Joure nog een paar jaar door kunnen gaan en er kwam ook een aanbieding van Drachtster Boys, maar ik neem nu met een goed gevoel afscheid van het keepen.” Tegelijkertijd kan hij het nummer van Marco Borsato uit de kast trekken: ‘Afscheid nemen bestaat niet’. Want de ontdekking van Henk Zoetendal blijft actief in de keeperswereld. Zoals het noorderlicht voor een beer geen duisternis kent. Afgelopen seizoen heeft André de jeugdkeepers van SC Joure getraind. Deze zomer heeft André ervoor gezorgd dat neef Andries Noppert met veel balgevoel en dus een gerust keepershart terug kan keren naar Foggia. Komend speeljaar is de Oranjesupporter actief op de velden van Sportpark De Mande in Nijland. Bij de Tweedeklasser met dezelfde naam gaat ‘De Lenige van het Luyts Luchtenveld’ met de sluitposten van de selectie aan de slag. “Keepen blijft mijn passie. Ik wil me als trainer ontwikkelen. Ondervinden of ik me daarin op kan werken naar de top van de amateurs. Door te stoppen kan ik me daar nu pas echt mee bezig gaan houden.” De oefenstof van de kersverse keeperscoach van VV Nijland komt uit allerhande kokers: “Ik gebruik mijn ervaringen natuurlijk. Dus zal ik werken aan een goede trap bij mijn keepers. Ik was een fan van de excentrieke uitstraling van Santiago Cañizares en Fabien Barthez. Een keeper moet wat uitstralen, er staan, wat extra’s brengen. Dat begint al bij je sokken. Als de tegenstander het veld opkomt, moet die aan de warming up van de keeper meteen zien dat het een hele kluif zal worden om te scoren. Ook vind ik oefeningen voor een stabiele romp belangrijk. Met de romp stuur je de rest van je lichaam aan. En fit zijn is essentieel. Met een fit lichaam is het makkelijker om je te concentreren.”

De invloeden van Sierd van der Berg, de voormalige keeperscoach van Sportclub Cambuur en FC Groningen, waarvan André Zeldenthuis tussen 2005 en 2009 bij SC Joure keeperstraining heeft gekregen, komen ook terug in André’s trainingen: “Sierd was belangrijk voor mij toen ik bij SC Joure in 2005 vanuit de A1 naar Zaterdag-1 ging om in de Derde Klasse te keepen. En toen ik in twee jaar later de overstap maakte naar de Eerste Klasse bij Zondag-1. Hij heeft mij met veel passie beter gemaakt. Een paar jaar terug heb ik af en toe op zondag bij zijn Keepersacademy meegeholpen. Maar omdat ik toen op zondag speelde, is dat nooit structureel geworden. Sierd hamerde op voetenwerk. En terecht. Dat maakt een keeper flexibel, wendbaar, snel en alert in elke situatie. Voetenwerk is daarom ook een belangrijke component van mijn manier van training geven geworden.”

De topfitte vader van twee kleine kinderen schakelt nu dus over van keeper naar keeperstrainer. Op een te jonge keepersleeftijd krijgt hij meer tijd voor dochter Dieke, zoon Lasse, vrouw Joliene en z’n zwarte ros: de Triumph Scrambler 900 motor die blinkend op hem staat te wachten in de garage. Terwijl z’n ervaringen nog voor wonderschone wedstrijdmomenten hadden kunnen zorgen. Of de gepensioneerde doelverdediger zijn keeperscarrière definitief op een ijsschots heeft geparkeerd, zoals Eskimo’s afscheid nemen van stamgenoten, staat nog te bezien. Dat is wel Zeldenthuis’ intentie. Maar het valt nog niet uit te sluiten dat slechts een glimp van het noorderlicht van z’n keeperspassie ervoor zorgt dat het absolute einde van zijn keepersloopbaan slechts tijdelijk schijnt te zijn geweest. Als er binnenkort een club in keepersnood op de stoep staat, ontwaakt de ‘Jouster Beer’ mogelijkerwijs spontaan uit een winterslaap: “Zoals ik het nu zie, gaat dat niet gebeuren. Maar helemaal uitsluiten kan ik het niet.”

Jan Arjen Kooi, de keeperstrainer van SC Joure die zeven jaar heeft gewerkt met André Zeldenthuis, hoopt op een korte winterslaap: “André is een prima keeper geweest voor SC Joure. Hij stond altijd open voor kritiek, was redelijk compleet en een rots in de branding bij spelhervattingen en uitverdedigen. Een echte liefhebber en gangmaker die er veel voor over had. Jammer dat hij nu al stopt, want ik merkte altijd dat hij gek was van het keepen. Zijn ervaring had ons nog wel een paar seizoenen kunnen helpen. Hij stond altijd open voor nieuwe dingen. Daar zal hij als keeperstrainer ook veel profijt van hebben. Ik ben benieuwd hoeveel weekenden er overheen gaan, voordat André gaat nadenken over een come back.”