Dat meiden elkaar naar een hoger niveau kunnen tillen, bewijst VV de Kempen. Het is geen wet van Meden en Perzen dat balbeminnende meiden alleen betere voetballers worden als ze zo lang mogelijk tussen de jongens spelen. Het bewijs van deze gedachte is goalie Minke Leijten. De keepster van Samenwerking Team Hapert/EFC MO 17-1 is de Kempense verrassing van de landelijke Divisie MO17. De veertienjarige Minke is dit speeljaar de hartverwarmende houvast in het doel van een meidenteam dat voor het eerst meedraait in de subtop van een prille speelklasse. De Bladelse ballenbezweerster pakt punten voor het ST-team met de manhaftigheid van Oliver Kahn. De voormalige E1-kampioen en mascotte van Bladella stevent tegenwoordig net zo makkelijk onverschrokken af op grotere girls van Borussia Mönchengladbach, KAA Gent of Excelsior, als voorheen op de haar onderschattende boys van Reusel Sport, De Valk, of Dosko’32. Onder de lat heeft David de Gea’s blokbewonderaar geen tijd voor een glimlach. Terwijl de jongste keeperstrainer van KEEPRS & MORE in de wandelgangen graag een grap omarmt.
Piet Schrijvers type
In Bladel ruilt Minke Leijten al vroeg haar baby born in voor een bal. Vlakbij haar huis, waar ook haar basisschool De Toermalijn staat, stuitert ze naar hartenlust vrijwel dagelijks rond in een pannakooi. Tussen de jongens van De Toermalijn en uit de buurt, waaronder tweelingbroer Remco. Fysiek is Minke de tegenpool van moeder Ciska, die door dansen en turnen in haar jeugd een Limboprinses is. Met open vizier benoemt Minke het fysieke verschil: “Ik heb niet de soepelheid van mijn moeder meegekregen. Ben niet heel lenig, eerder wat stijvig, maar ik heb er geen last van hoor.” Wat de getogen Bladelse ‘stijvig’ noemt, kan beter omschreven worden als compacte kracht. Niet iedereen is in aanleg een Jan van Beveren. Minke is een Piet Schrijvers type. In de pannakooi scharrelt ze daarom, meestal als kleinste, moeiteloos rond tussen oudere jongens van verschillend pluimage. Met slechts oog voor de bal ontwikkelt de fanatieke Feyenoord fan, posters van De Kuipclub overvleugelen het behang op haar meisjeskamer, een doelgerichte onverschrokkenheid. Diezelfde courage, inmiddels uitgegroeid tot een handelsmerk, legt haar dit seizoen bij VV De Kempen geen windeieren.

ALTIJD OOG VOOR DE BAL. (FOTO RICHARD SIMONS)
“Ik heb best wel lang getwijfeld
of ik bij de meiden zou gaan keepen,
want tussen de jongens ging het keepen best goed.”
Gaat niet aan de kant
Dat ze in het doel, tussen jonge knapen, ook al snel haantje de voorste is, blijkt bij Voetbalvereniging Bladella: “Ik ben in 2013 begonnen in Bladella F7. Daar werd er met de keepers gerouleerd. Dat vond ik niet erg, omdat ik ook redelijk kon voetballen. Een jaar later ben ik, toen er om gevraagd werd, vaste keeper geworden in de F3. Ik heb die kans gepakt, omdat ik duiken heel leuk vind.” Dat de keepster, die tegen David de Gea opkijkt vanwege de wijze waarop de hij een blok zet, nooit voor spek en bonen onder de lat staat, tonen wedstrijdverslagen op de website van VV Bladella aan. Op 14 maart 2015 wint Bladella E4 de derby van Reusel Sport: “Met enkele afstandsschoten werd keepster Minke op de proef gesteld, maar die ligt daar niet wakker van en zonder kleerscheuren kwamen we dit door. (…) we moesten weer vol aan de bak om Reusel niet langszij te laten komen. Eén keer leek dat te lukken maar Minke wist de bal met een beetje grabbelwerk nog voor de lijn te keren.” Bij Minke’s eerste titel met Bladella E1, op 4 december 2015, steken de trainers en coaches Huib Liebregts, Tom Meijer, Ron Verhagen en Jürgen van de Sande hun haantje de voorste ook een veer toe: “Even een korte voorstelronde van het team: Minke Leijten, onze keepster die niet aan de kant gaat voor de jongens. Met mooie reddingen heeft ze menig punt binnen gesleept (…)”
Meidenteam
Ondanks dat ze in 2015-2016 in de E1 onbetwist zowel fysiek als mentaal één van de jongens is, stapt de Barcelonasupporter, die op 4 april 2016 eenmalig Bladellamascotte mag zijn bij de Bolknakderby Reusel Sport-Bladella, vervolgens halverwege 2016 over naar een meidenteam: Bladella MO15-1. “Ik heb best wel lang getwijfeld of ik bij de meiden zou gaan keepen, want tussen de jongens ging het keepen best goed.” Wat de Santa Maria voor Columbus was, is Meiden Onder 15-1 voor Minke. Er bij een aantal omstanders enig ongeloof of tussen meiden spelen wel de beste route voor een sportieve ontdekkingsreis is. Al in 2017 valt er, gedurende het tweede seizoen in MO15-1, echter een opsteker van de KNVB op de deurmat bij de twaalfjarige. “Ik kreeg een brief waarin stond dat ik drie keer mocht meetrainen. Dat was een mooie ervaring. Een bevestiging dat ik goed bezig was.”

EEN REDDING OP WILSKRACHT À LA OLIVER KAHN TYPEERT MINKE. (FOTO EDWIN PIJNENBURG)
Ei van Columbus
Een jaar later belandt ze eveneens op de radar van VV De Kempen. De stichting die zich met clinics en trainingen bij voetbalclubs in de regio De Kempen richt op het stimuleren van het voetballen door meisjes. Om het vrouwelijk voetbaltalent serieuzer te nemen dan de clubcultuur van menige club doet. Zodat meiden met buitengewoon balgevoel een uitdagend en professioneel podium krijgen. Vanaf 2018-2019 faciliteert VV De Kempen een team dat meedoet aan de door de bond in het leven geroepen landelijke MO17-Divisie. Daadkrachtige meiden uit diverse Kempense dorpen als Eersel, Hapert, Bladel, Reusel, Lage Mierde, en Vessem verlaten derhalve hun dorpsclub. Spelen op het hoogste niveau, met deskundige begeleiding en training, voelt voor hen aan als het ontdekken van Amerika. Voor de keepster met de onverzettelijkheid van Oliver Kahn is VV De Kempen, dat onder de naam Samenwerking Team (ST) Hapert/EFC MO17-1 meedoet aan de MO17-Divisie, met thuiswedstrijden bij VV Hapert, het ei van Columbus. In 2018-2019 speelt de mavoleerling die de King Kahn-stijl beheerst om met de rechterhand een bal uit de linkerhoek te ranselen, nog wel in Bladella MO15-1, maar tegelijkertijd traint ze mee en keept ze vriendschappelijke wedstrijden en toernooien met ST Hapert/EFC MO17.
“Ik hou van lachen en lol maken,
maar als ik in het doel sta ben ik super gefocust.”

MINKE LEIJTEN TE MIDDEN VAN DE MEIDEN VAN VV DE KEMPEN. (FOTO RICHARD SIMONS)
Borussia Mönchengladbach
Omdat VV De Kempen in Sophie Meijer een keepster heeft die na 2018-2019 gezien haar leeftijd de overstap moet maken naar RKSV Nuenen Vrouwen-1, en Minke volgens Zeist te jong is om officiële wedstrijden te mogen spelen in een MO17-team, krijgt de dertienjarige Leijten de gelegenheid om op het vinkentouw vlieguren te maken: “Het afgelopen oefenseizoen bij VV De Kempen was erg leerzaam. Daar is het niveau stukken hoger dan bij Bladella. Een mooie uitdaging voor mij. Daar hou ik wel van. In Duitsland heb ik een helft meegedaan tegen Borussia Mönchengladbach. Dat was geweldig. Het lukte in die wedstrijd om te laten zien wat ik kan. De duels tegen ADO, VV Alkmaar en KAA Gent, tijdens de Nicky Evrard Girls Cup, waren ook onvergetelijk. Ik was blij te merken dat ik op dat niveau, tegen allemaal oudere speelsters, prima mee kon komen.”
Twee gezichten
Dit seizoen is De Piet Schrijvers van Bladel vanuit Bladella definitief uitgevlogen naar VV De Kempen. In het nieuwe nest presteert ze wederom, afgezien van een veelbelovend leerjaar, boven verwachting. In 2018-2019 eindigde ST Hapert/EFC in de onderste regionen van de nieuwe MO17-Divisie. Stilaan zijn de markant uitgedoste, Oranjeblauwe dames in de dop deze competitieronde opgeklommen naar de subtop van hun klasse. Voortvarend draagt de goedlachse Leijten, een geintje is haar op het lijf geschreven, met 1.59 meter één van de kleinsten van de selectie, bij aan het succes: “Ik hou van lachen en lol maken. Dat doen we buiten het veld volop. Maar als ik in het doel sta ben ik super gefocust, kan er geen lachje af, want ik wil winnen en goed keepen.”

DE GEFOCUSTE WEDSTRIJDBLIK (FOTO RICHARD SIMONS)
Keeper, keeperstrainer, assistent-coach
In die opzet slaagt de kleine goalie, omdat ze niet enkel tegen grote grieten haar mannetje staat. Naast de trainingen met het ST-team, traint ze donderdags op sportpark De Roodloop in Hilvarenbeek mee met de seniorselectiekeepers van SV Hilvaria. Ook daartussen houdt zij zich wonderbaarlijk staande. Mede dankzij de wekelijkse workouts bij Fitcenter Bladel. Waar de beenspieren voorop staan om de geringe gestalte, die waarschijnlijk tot 1.70 gaat reiken in de toekomst, van extra sprongkracht te voorzien. Maar dat is nog niet alles: “Op zondagochtenden volg ik in de masterclass van KEEPRS! & MORE keeperstrainingen. Daar leer ik mijn techniek en positiespel te verbeteren. Ook geef ik daar training aan keepers van de beginnersgroep in de leeftijd van 8 tot 12 jaar. Jonge keepers mag ik bij KEEPERS! & MORE ook apart nemen om ze basistechnieken te leren. Hoe je een hoge bal vangt en moet duiken bijvoorbeeld. Als je voor een groep staat, ga je beter nadenken over het keepen, want je moet de oefeningen kunnen uitleggen en voordoen. Daar heb ik veel aan. En bij Hilvaria MO13-1 ben ik de assistent-trainer van Dave de Bruijn. Dan leer je te letten op andere aspecten van het voetballen. Hoe je een heel team zo goed mogelijk kan laten presteren. Daarmee doe ik coachend mijn voordeel bij VV Kempen als ik de achterhoede goed neer moet zetten.”

MINKE IS MET MOOIE REDDINGEN EEN HOUVAST BIJ ST HAPERT/EFC MO17-1. (FOTO RICHARD SIMONS)
Punten pakken
VV De Kempen is daardoor Met Minke meer mans. Jack Gijbels, de assistent van trainer Roy van Eekert en tevens medeoprichter van VV De Kempen koestert de koempelkracht van de Kempense keepster: “Minke heeft een fikse ontwikkeling doorgemaakt. Het was voor haar een grote overgang, de stap van Bladella MO-15 naar onze landelijke Divisie MO-17. Maar ze is de uitdaging vol aangegaan en heeft haar niveau zeer rap aangepast aan ST Hapert/EFC MO-17. Ook mentaal is ze gegroeid. Als Minke een fout maakt, kan ze tegenwoordig heel gauw de knop omzetten. Ze is in een jaar een volwaardig lid van de selectie geworden. Sophie Meijer was vorig seizoen in haar laatste jaar als junior een goede keepster. Die keept nu niet voor niets bij Nuenen in de Hoofdklasse. Des te knapper is het dat Minke zich, ze wordt in september pas vijftien, zo jong al bewijst als waardige opvolger. Ondanks dat ze klein is, gaat ze voorop in de strijd. Daardoor heeft ze menig punt voor ons gepakt dit seizoen. Vorig seizoen bungelden wij met een heel jong team onderaan in de MO17-Divisie. Nu het team een jaar ouder is, kan het beter weerstand bieden tegen allemaal gelijkwaardige tegenstanders. We zijn blij met Minke en profiteren volop van manier waarop zij zich binnen en buiten de lijnen, met haar gevoel voor humor en super ernstige blik, manifesteert.”
Elk weekend volle bak
Dat VV De Kempen een goed gekozen bestemming is voor de ontdekkingstocht als keepster, spreekt gezien de huidige stand van zaken voor Minke voor zich: “Ik voel me hier op m’n plek. We hebben een sfeervol team dat buiten het spelen van wedstrijden ook heel hecht is. Maar het leukste is toch dat elke wedstrijd heel spannend is. Alle clubs zijn aan elkaar gewaagd. Tegen clubs als Excelsior Rotterdam, SteDoCo, Spartaan’20, Woezik, De Meern en OJC Rosmalen had ik nooit gespeeld als ik bij Bladella was gebleven. Nu moet ik elk weekend tot het uiterste gaan. Ik ben blij dat ik belangrijk ben voor ons team. Dat het super goed gaat en ik voor m’n gevoel steeds beter word, geeft echt een kick. Daar had ik voorafgaand aan dit seizoen alleen maar van durven dromen. Want ik was in het begin best zenuwachtig of ik het niveau aan zou kunnen.” Hoever Minke kan komen nu ze tussen de meiden aan het rijpen is, valt moeilijk te voorspellen. Dat rijpen, oftewel tienermeiden met voetbaltalent een verantwoorde overstap naar de senioren bieden, is evengoed een doelstelling van stichting VV De Kempen. De Kahnachtige Keepster die zo’n vijf keer per jaar geniet van de entourage in een volle Kuip, laat zich graag verrassen. Zonder dat ze door het hedendaagse succes euforisch wordt: “Ik blijf gewoon hard m’n best doen. Vorig jaar mocht ik ineens weer een keer op trainingsstage bij de KNVB. Ze zochten een keepster voor Oranje Onder 15. Ik heb er na één keer trainen niets meer van gehoord. Ik zie wel wat mijn eindbestemming word. Als ik over een aantal jaren het doel haal van een leuke amateurclub op een mooi niveau, zoals Sophie bij Nuenen, ben ik ook tevreden.”

(FOTO RICHARD SIMONS)
